Artikel 322, §2 van het Wetboek van Inkomstenbelastingen, dat reeds twee jaar geleden werd gestemd, betreft de communicatie van gegevens van klanten, alsook van gegevens met betrekking tot rekeningen en contracten die deze laatsten hebben, door bank-, wissel, krediet- en spaarinstellingen aan het Centraal Aanspreekpunt van de Nationale Bank van België. Deze bepaling vertrouwde de zorg om het functioneren van dit aanspreekpunt te bepalen toe aan de Koning. Dit is nu gebeurd sinds het Koninklijk Besluit van 17 juli 2013.

De banken en andere bedoelde instellingen zullen de lijst met de rekeningen waarvan hun klant houder of co-houder is geweest, moeten doorgeven alsook bepaalde contracten die in het Koninklijk Besluit omschreven werden en die nog lopende waren met de klant. Wat deze contracten betreft, het gaat onder meer over contracten van hypothecaire leningen, verkopen op afbetaling, financiële leasing, leningen op afbetaling of nog kredietopeningen.

Met « klant » worden niet enkel de Belgische klanten van de betrokken instellingen bedoeld, maar ook de buitenlandse klanten.

Nochtans moeten er geen monetaire gegevens ( bijvoorbeeld met betrekking tot de saldo’s van de rekeningen of uitgevoerde verrichtingen) doorgegeven worden.

Het Koninklijk Besluit voorziet dat de informatie op de rekeningen, die moet overgedragen worden aan het Centraal Aanspreekpunt, teruggaat tot het jaar 2010, terwijl dat de wet die de meldingsverplichting van de gegevens aan het Centraal Aanspreekpunt invoert, pas in 2011 het licht zag ….

Wat de gegevens met betrekking tot de contracten betreft, deze zullen enkel voor de contracten die vanaf 2014 worden afgesloten, moeten gecommuniceerd worden.

De overdracht van gegevens aan het Aanspreekpunt zal elk jaar gebeuren, ten laatste op 31 maart voor de communicatie van de gegevens van het vorige jaar. Bij wijze van uitzondering zullen de gegevens met betrekking tot de rekeningen die bestonden tijdens de jaren 2010, 2011 en 2012 ten laatste op 1 februari 2014 moeten overgedragen worden.

Wat de rekeningen in het buitenland betreft, zal de belastingplichtige vanaf het boekjaar 2014 zelf het Centraal Aanspreekpunt moeten informeren.

De fiscus zal zo veel gemakkelijker deze informatie kunnen bekomen, op voorwaarde natuurlijk dat ze bij het Centraal Aanspreekpunt zullen verzameld worden. Het zal echter niet om een automatische toegang gaan. Het is pas wanneer de administratie over aanwijzingen van fiscale fraude beschikt of wanneer de administratie van plan is om een belastingplichtige te belasten op indexeringsbasis dat bepaalde bevoegde functionarissen het Centraal Aansprekingspunt zullen kunnen consulteren en dit, onder bepaalde voorwaarden zoals vastgelegd in het Wetboek van Inkomstenbelasting.