Op enkele uitzonderingen na zijn de meeste landen, en dan vooral de Europese, niet in staat hun kosten te drukken en proberen zij daardoor hun inkomsten te verhogen, ten koste van alles. Geen enkele minister van Financiën schijnt ooit gehoord te hebben van de Laffercurve, die duidelijk aantoont dat inkomsten vanaf een bepaalde belastingdruk dalen en wel door ontmoediging van de belastingplichtigen.

Door deze obsessie om inkomsten te verhogen, vormen de staten onderling als het ware kartel tegen de belastingbetalers.

Dit is wereldwijd al bijna het geval voor de uitwisseling van gegevens omtrent vermogens van natuurlijke personen die voor sommige landen afgerond zal zijn op 1 januari 2016, voor andere landen vanaf 2017.

Dit geldt op Europees vlak ook voor de gegevensuitwisseling met betrekking tot rulings en de strijd tegen de 'uitholling van belastinggrondslagen', met andere woorden wettelijke methodes die door ondernemingen gebruikt worden om hun fiscale situatie te optimaliseren.

De volgende stap zal er zonder enige twijfel in bestaan om de belastinggrondslag te standaardiseren - als niemand is in staat om eraan te weerstaan - of minimale belastingvoeten vast te leggen, alleszins voor ondernemingen.

Vanzelfsprekend denkt geen enkele staat eraan minimumtarieven voor te stellen, omdat standaardisering steeds gericht is tegen de belastingplichtigen, nooit om de invloed van de staat op hen te beperken.