Niemand twijfelde er echt aan: het Europees Hof van Justitie heeft het Belgische systeem van vrijstelling van interesten op de spaarboekjes veroordeeld.
Dit systeem is inderdaad duidelijk discriminerend aangezien enkel de stortingen van Belgische inwoners in Belgische banken of Belgische filialen van buitenlandse banken van deze vrijstelling van voorheffing en belasting genieten.
We horen de commentaren van de overheden al die aankondigen dat we ons zullen moeten richten naar ofwel een afschaffing van elke vrijstelling, ofwel naar een uitbreiding van deze vrijstelling naar alle banken van de Europese Unie.
Door het verdwijnen van deze belangrijke fiscale niche die de spaarboekjes vormen, zou de eerste formule een nieuwe verhoging van de belasting op de inkomsten uit kapitaal met zich meebrengen.
De tweede lijkt weinig waarschijnlijk, omdat de fiscus de toepassing van de maatregel in de 27 landen van de Unie moeilijk zal kunnen controleren.
Er bestaat nochtans een derde formule die veel juister is en die terzelfdertijd toelaat om een einde te maken aan de extreem frequente fraude die erin bestaat om voor één en dezelfde persoon, meerdere spaarboekjes te openen in verschillende Belgische banken.
Het zou simpelweg gaan om de roerende inkomsten uit alle beleggingen vrij te stellen voor 1.880€.
Diegene die zou willen genieten van deze vrijstelling zou de beleggingen gewoon moeten vermelden in zijn fiscale aangifte en de voorheffing zou hem terugbetaald worden. Dit zou alle types van beleggingen op hetzelfde niveau zetten, door te stoppen met systematisch het sparen op de bank zonder risico te bevoordelen tegenover aandelen, obligaties en zelfs…staatsleningen!
Men moet zich ervan bewust zijn dat het huidige systeem, dat voor puur demografische redenen alle partijen verdedigt, op geen enkele wijze een voordeel voor de spaarders inhoudt; het gaat daarentegen om een echte toelage aan de banken. De vrijstelling op spaarboekjes laat de banken toe om gigantische geldbedragen op te halen door interestvoeten aan te bieden die belachelijk zijn en veel lager liggen dan de inflatie: de spaarder krijgt dus economisch gezien een negatief inkomen. Daarbij houdt de regering opzettelijk elke concurrentie tussen banken tegen door de intrestvoeten te omkaderen, wat door de belangrijkste onder hen ten zeerste gewaardeerd wordt. Een vergelijking tussen de Belgische interestvoeten en vergelijkbare interestvoeten in andere landen toont aan dat het voordeel van de vrijstelling van voorheffing, geheel of deels, het voorwerp is van een aanpassing door de banken.
We zullen binnenkort zien of de regering ervoor kiest om verder te doen met het bevoordelen van de banken door hen toe te laten gebruik te maken van de fiscale vrijstelling als lokaas voor een product dat, zonder die vrijstelling, geen aantrekkingskracht meer zou hebben, of als ze echt een fiscaal voordeel wil toekennen aan de spaarders, zonder zich te bemoeien met hun keuze van beleggingen.