De regering heeft een systeem van fiscale regularisatie ingevoerd die permanent zou moeten zijn. Het vertoont echter, in vergelijking met de vorige, het aanzienlijke ongemak dat het de belastingplichtigen, als ze er willen van genieten, verplicht om niet enkel de nog te belasten inkomsten te regulariseren, maar ook het startkapitaal als ze niet kunnen aantonen dat het niet aan haar fiscaal stelsel werd onderworpen. Dit komt neer op het innen van belastingen op inkomsten die meer dan 7 jaar geleden werden verkregen, wat de maximum verjaringstermijn is. De regering wil dus inkomsten die verjaard zijn, belasten. Hij kan dit enkel doen binnen het kader van een regularisatie, want indien een belastingplichtige het onderwerp is van een herziening van inkomsten buiten het kader van een regularisatie, zullen enkel de inkomsten kunnen belast worden met, in voorkomend geval, een boete.

We moeten dus niet verwonderd zijn over het feit dat dit systeem van regularisatie, in tegenstelling tot de voorgaande systemen, weinig succes kent. Het zou interessant zijn om het verschil te kennen tussen het rendement van de maatregel en het rendement dat op het budget werd voorzien. Een nieuw gat in de begroting te voorzien….