Volgens artikel 11 van het Verdrag ter preventie van de dubbele belasting dat tussen Frankrijk en België werd afgesloten zijn vergoedingen in principe belastbaar in de staat en het territorium waar de activiteit wordt uitgevoerd. Met andere woorden, als een Belgische inwoner in Frankrijk werkt dan is zijn vergoeding in principe belastbaar in Frankrijk (behalve de regel van « 183 dagen », wanneer de werkgever Belgisch is).

Tijdens de lock-down periode hebben de meeste van die « grensarbeiders » hun activiteit in Frankrijk niet kunnen uitoefenen. Hun vergoedingen zullen nog steeds belastbaar zijn in Frankrijk. Dit vloeit voort uit een akkoord dat op 15 mei 2020 werd afgesloten tussen de Belgische en Franse belastingdiensten: « Ten uitzonderlijke en voorlopige titel is het, door de toepassing van paragraaf 1 van artikel 11, toegelaten om de dagen waarop een natuurlijk persoon thuis werkt in zijn thuisstaat, enkel omwille van de maatregelen die werden genomen in de strijd tegen de verspreiding van Covid-10, te beschouwen als gewerkte dagen in de staat waarin de persoon zijn activiteiten zou uitgeoefend hebben als bron van lonen, salarissen en andere gelijkaardige vergoedingen zonder deze maatregelen, mits de staat deze inkomsten effectief belast ».

De belastingplichtige zal een attest van zijn werkgever ter beschikking moeten houden van de administratie, waarop het aantal dagen staat vermeld die hij thuis gewerkt heeft, enkel wegens de gezondheidsrichtlijnen van de overheid, en waarvoor hij werd betaald.

Het akkoord gaat in op 14 maart 2020 en is van kracht tot 30 juni 2020. De twee bevoegde autoriteiten kunnen hun akkoord na deze datum verlengen.