We hebben commentaar gegeven op een arrest van het Hof van Beroep van Brussel in hetwelke het Hof onderstreepte dat de bijzondere aanslag op geheime commissielonen (van 309%) het karakter van een sanctie had en dat deze bijzondere aanslag, aangezien ze een repressief en afschrikkend karakter had, een strafrechtelijk karakter had zoals uitgelegd door het Europees Hof voor de bescherming van de rechten van de mens.

Het Hof had er uit afgeleid dat, voor zover de bijzondere aanslag een echte sanctie inhield, hetgeen ter beoordeling van de administratie is niet mocht ontsnappen aan een controle door de rechter. In die optiek houden de vereisten van het Verdrag van de rechten van de mens in dat de rechter op zijn minst dezelfde beoordelingsbevoegdheid moet hebben als deze die de administratie zich heeft toegekend.

Het grondwettelijk Hof heeft onlangs deze interpretatie bevestigd door te beslissen dat artikel 219 van het WIB 1992 onverenigbaar is met de artikelen 10, 11 en 13 van de Grondwet, samen gelezen met artikel 6.1 van het Europees Verdrag van de rechten van de mens, als het in die zin wordt geïnterpreteerd dat het de rechter niet toelaat een controle met volledige rechtsmacht uit te voeren op de afzonderlijke aanslag.

Deze controle moet het de rechter mogelijk maken na te kijken of deze beslissing gerechtvaardigd is in feite en in rechte en of zij alle wettelijke bepalingen en algemene principes die aan de administratie opgelegd zijn, waaronder het proportionaliteitsprincipe, respecteert.

Het Grondwettelijk Hof leidt daar uit af dat wanneer zij kennis neemt van een vordering tegen een afzonderlijke aanslag (artikel 219 van het WIB 1992) de rechter dergelijke controle moet kunnen uitvoeren.

Het is zonder twijfel dit arrest die aan de basis ligt van de door de regering aangekondigde aanpassing in die materie.

Het regeringsakkoord kondigt inderdaad aan dat het systeem van de bijzondere aanslag van 309% zal aangepast worden met dalende aanslagvoeten en dit, in het kader van de versterking van het vertrouwen in het respect voor de fundamentele beginselen. Het doel van de regering is het wederzijds vertrouwen tussen de belastingplichtigen en de fiscale administratie te versterken, net als de voorspelbaarheid.

De aanslag zal in meer dan die optiek slechts een puur vergoedend karakter hebben, zonder ook maar enig bestraffend aspect.

We kunnen alleen maar blij zijn met deze aankondiging, maar het wordt nog afwachten om te zien hoe deze goede bedoelingen in de wet zullen omgezet worden.