Op 16 mei 2013 werd een belangrijk arrest geveld door het Grondwettelijk Hof.

Naar aanleiding van een beroep dat werd ingesteld door een vereniging van belastingplichtigen, heeft het Hof een bepaling van de wet van 7 november 2011 die als doel had de communicatie van bankgegevens van niet-inwonende belastingplichtigen aan hun nationale administratie te vergemakkelijken, gedeeltelijk geannuleerd.

Deze tekst voorzag dat wanneer een buitenlandse administratie aan de Belgische fiscus informatie vraagt betreffende een bankrekening van een buitenlandse inwoner bij een Belgische bank, de Belgische fiscus zich rechtstreeks tot de bank kon richten, zonder de betrokken belastingplichtige op de hoogte te brengen.

We weten door een vorig arrest dat het Grondwettelijk Hof van mening was dat het opheffen van het bankgeheim voor Belgische belastingplichtige inwoners niet conform was met de grondwet, tenzij er bepaalde garanties aan gekoppeld werden.

Onder deze garanties was er het feit dat de belastingplichtige vooraf moest verwittigd worden en het feit dat de administratie moest beschikken over aanwijzingen van fraude vooraleer over te gaan tot een bancair onderzoek.

Het Grondwettelijk Hof heeft zopas beslist dat de verplichting om de belastingplichtigen te verwittigen over het bestaan van een bancair onderzoek moest toegepast worden voor zowel de buitenlandse belastingplichtigen als voor de Belgische belastingplichtigen, omdat het onderscheid tussen de beide een discriminerend karakter heeft.

Voortaan zal de fiscus de betrokken belastingplichtigen vooraf moeten verwittigen wanneer hij door een buitenlandse administratie gevraagd wordt om informatie van bancaire aard over te maken, ook al gaat het om buitenlandse inwoners.

Deze vraag die van pure procedurele aard kan blijk te zijn, is in realiteit heel belangrijk als we ze in een internationale context plaatsen. Er bestaat een aanhoudend conflict tussen de Franse en de Zwitserse fiscus, juist omdat de Franse administratie, die in dit geval weinig bezorgdheid toont voor de individuele rechten, eist dat de Zwitserse fiscus de Franse belastingplichtigen die het voorwerp zijn van een onderzoek naar hun Zwitserse rekening, niet op de hoogte brengt. De Zwitserse administratie is echter van mening dat de belastingplichtigen het recht hebben om op de hoogte gebracht te worden, vooral met het oog op het aanwenden van eventuele rechtsmiddelen tegen de vraag van de Franse fiscus.

Het arrest van het Belgisch Grondwettelijk Hof zorgt voor een belangrijke steun voor de positie van de Zwitserse fiscus in haar conflict met de Franse administratie.