We weten dat de regering aankondigt dat ze een "grote" belastinghervorming voorbereidt, die echter alleen zou moeten gestemd worden of in ieder geval in de volgende legislatuur in werking zou moeten treden.

De Hoge Raad van Financiën heeft al een rapport uitgebracht en de minister zegt daar rekening mee te willen houden.

We merken echter dat deze adviezen een bijzonder gebrek aan ambitie hebben. In plaats van een "grote belastinghervorming" krijgen we opnieuw te horen dat bepaalde min of meer versnipperde bepalingen kunnen hervormd worden, zonder een algehele strategie.

Er is voornamelijk enige aandacht voor de afschaffing of strengere regulering van "fiscale niches", d.w.z. van die bepalingen die voorzien in uitzonderingen op bepaalde activiteiten of soorten inkomsten.

De maatregel die het sterkst wordt bestreden, is deze van een bijzonder regime dat voorbehouden is voor de auteursrechten.

Er zijn plannen om het te beperken of af te schaffen, omdat het lijkt alsof sommige mensen het zouden "misbruiken" en daarom meer zou kosten dan voorheen.

Er zij aan herinnerd dat het bij de invoering van deze maatregel voor de toenmalige minister van Financiën de bedoeling was om nog "een pluim op zijn hoed" te zetten door zich voor te doen als een verdediger van kunst en letteren. Zouden kunstenaars het dan niet meer verdienen om verdedigd te worden, onder de nieuwe regering, waarvan de partij van de minister van Financiën al deel uitmaakte van de ploeg die destijds voor de tekst had gestemd?

Het is ook vreemd dat wanneer we zeggen dat we het toepassingsgebied van bepaalde "niches" willen verminderen, we afzien van het corrigeren van de effecten van deze belastingverhoging door een andere maatregel die de belastingdruk vermindert.

Wanneer hervormingen de neiging hebben om bepaalde belastingvoordelen toe te kennen (zoals de recente hervorming van de vennootschapsbelasting), is er een hardnekkige wens geweest om steeds neutraal te zijn. Waarom zou het anders zijn als we van plan zijn de kosten te verhogen?

Bovendien moeten onze leiders begrijpen dat er geen grote belastinghervorming mogelijk is als we niet beginnen met de plaats van belastingheffing in de samenleving in twijfel te trekken. Met andere woorden, zolang de belastingen zo hoog zijn als nu, kan geen enkele maatregel die sommigen gewoon meer en anderen iets minder laat betalen ernstig worden omschreven als "hervorming".