De politieke partijen geven blijk van een uitzonderlijke inventiviteit, niet alleen om nieuwe belastingen te creëren en in te beelden, maar ook om nieuwe methodes ontwikkelen om fraude te bestrijden. Gedurende vele jaren, en tot voor kort, bestond er in België een Staatssecretaris voor fiscale fraudebestrijding. Het nut van dit gadget was op z’n minst betwistbaar. Er bestond een FOD Financiën en een grote belastingadministratie waarvan het aantal personeelsleden bijzonder hoog was in vergelijking met de gecontroleerde bevolking. We zien niet echt in waarin een politieker, en een kabinet, op enigerlei wijze de efficiëntie van deze administratie zou kunnen uitbreiden.

Als het enkel gaat om het vaststellen van de verschuldigde belastingen, daarvoor bestaat de fiscus en is er geen reden om er nog een extra ministerie aan toe te voegen. Als het gaan om de justitiële strijd tegen de fraude, op strafrechtelijk gebied, dat is niet het probleem van de uitvoerende macht en dus een Staatssecretaris, maar wel het probleem van justitie. Staatssecretarissen die deze functie hebben uitgeoefend, waren tot nu ofwel bijzonder incompetent om zich daarmee bezig te houden ofwel ideologen die bereid waren om het ertegen op te nemen met geld.

Onlangs had een politieke partij de creatie van een autonoom agentschap voorgesteld dat belast is met de strijd tegen de fraude en dat afhangt van de Eerste Minister en niet van de FOD Financiën. Over het idee van eerder een autonoom agentschap dan een administratie dat afhangt van een minister kan gediscuteerd worden en werd in verschillende landen met diverse uren toegepast. Daarentegen betekent het behouden van de belastingadministratie in een ministerie, de FOD Financiën, en belast met de strijd tegen de fraude een aparte autonome administratie, duidelijk het creëren van bevoegdheidsconflicten terwijl er soms reeds van die conflicten bestaan tussen het Parket en de administratie, wat aanleiding geeft tot een specifieke procedure genaamd “una via”.

Tenslotte kunnen we ons de vraag stellen waarom een bijzonder agentschap of een bijzonder ministerie nodig is om zich bezig te houden met een gedrag dat gekwalificeerd wordt als misdrijf. Men zou dus, ongetwijfeld zonder meer rechtvaardigingsgronden, een Staatssecretariaat voor de strijd tegen terrorisme of tegen drugs kunnen creëren…. De realiteit is dat de politiekers, die maar middelmatig geïnteresseerd zijn in de strijd tegen fiscale fraude, zeer graag hun naam geven aan een duur en inefficiënt gadget, maar dat wel van hen doet spreken.