Het fiscaal en sociaal stelsel voor Belgische grensarbeiders die in het Groothertogdom Luxemburg werken, is strikt gereglementeerd.
Fiscaal gezien kunnen Belgische grensarbeiders in België aanspraak maken op de volledige vrijstelling van het loon dat zij in Luxemburg ontvangen, op voorwaarde dat zij kunnen aantonen dat deze vergoeding verband houdt met een fysieke aanwezigheid op het Luxemburgse grondgebied. Met andere woorden, de diensten in verband met de Luxemburgse vergoeding moeten op Luxemburgs grondgebied zijn verricht. Indien dit bewijs niet kan geleverd worden, zijn de voordelen belastbaar in België, de woonstaat.
Het ontstaan van de gezondheidscrisis noopte tot enkele tijdelijke aanpassingen van deze regel.
De Belgische en Luxemburgse fiscus zijn overeengekomen om alle grensarbeiders tot 30 september 2021 toe te staan om te telewerken zonder hun recht op de Belgische belastingvrijstelling te verliezen.
Deze overeenkomst is zojuist verlengd tot en met 31 december 2021. Dit betekent dat grensarbeiders tot het einde van het jaar zonder belastinglimiet kunnen telewerken tot die datum.
Vanuit het oogpunt van de sociale zekerheid werd reeds op 31 december 2021 een overeenkomst tussen België en het Groothertogdom verlengd, namelijk dat deze werknemers onder de bescherming van de Luxemburgse sociale zekerheid blijven, wetende dat de sociale zekerheid van de woonstaat in beginsel van toepassing is op werknemers die meer dan 25 % van hun totale arbeidstijd in België werken.
De uitzonderlijke regelingen als gevolg van de gezondheidscrisis zijn daarom tot en met 31 december 2021 op elkaar afgestemd inzake fiscale en sociale aangelegenheden.
Vanaf 1 januari 2022 zal onbeperkt telewerken in principe eindigen en zullen grensarbeiders terugkeren naar het fiscaal kader zoals voorzien in het Belgisch-Luxemburgse preventieverdrag en het slotprotocol, maar met de wijziging van een andere regel.
Deze regel heeft betrekking op de administratieve tolerantie die in het kader van de Gaïchel VIII-akkoorden werd gehanteerd door de Belgische en Luxemburgse overheid. Deze overeenkomst van 2015 bepaalde dat een Belgische grensarbeider zijn beroepsactiviteit 24 dagen per jaar buiten de staat van de gebruikelijke activiteit (d.w.z. buiten Luxemburg) kon uitoefenen zonder het voordeel van de Belgische belastingvrijstelling te verliezen.
Na de laatste top van Gaïchel XI die op 31 augustus jongstleden werd gehouden, kwamen de Belgische en Luxemburgse ministers van Financiën overeen om grensarbeiders 10 dagen extra telewerk per jaar toe te kennen, waardoor de administratieve tolerantie op een totaal van 34 dagen buiten de gebruikelijke staat van activiteit komt, terwijl ze in die staat belastbaar blijven.
Deze versoepeling van de administratieve tolerantie zal niet nalaten het werk van grensarbeiders te bevorderen en te vergemakkelijken, die er echter rekening mee moeten houden dat administratieve tolerantie vereist dat voor alle andere gewerkte dagen de diensten worden verleend door de Belgische grensarbeider op Luxemburgs grondgebied.