De Dienst Voorafgaande Beslissingen in fiscale zaken heeft deze 20 juni 2020 bevestigt dat het belastingstelsel van de beleggingsproducten die geïnvesteerd worden in levensverzekeringscontract van de tak 44 dat is van de vrijstelling.

Een contract van de tak 44 is een verzekeringsproduct die aan de investeerder een dubbele investeringsmogelijkheid aanbiedt: een luik “gewaarborgde rente en/of kapitaal” (analoog met de tak 21) en een luik “niet-gewaarborgde rente en kapitaal” (analoog met de tak 23).

Het idee is om de investeerder toe te laten om tijdens de looptijd van het contract zonder dat een afkoop nodig is, zonder dat de belasting van 2% opnieuw moet betaald worden en zonder complexe formaliteiten, de steun te veranderen in functie van zijn risicobereidheid van dat moment. De fondsen kunnen dan geïnvesteerd of gedesinvesteerd worden naargelang de wensen van de klant en kunnen ongedwongen doorgevoerd worden van het ene luik naar het andere wat bijvoorbeeld een snelle terugtrekking mogelijk maakt in geval van financiële crisis of daarentegen een gemakkelijker gebruik van een liquiditeitsreserve mogelijk maakt in geval van een herneming van de markten.

Aangezien de fiscale behandeling van producten met gewaarborgde rente en/of kapitaal verschilt in haar fiscale gevolgen van deze van producten zonder gewaarborgde rente en/of kapitaal werd de DVB bevraagt over de fiscale gevolgen van deze interne transferts van het ene luik naar het andere binnen hetzelfde verzekeringscontract.

Als het evident lijkt dat een transfert bij aanvang van tak 23-luik naar tak 21-luik geen belasting met zich meebrengt (gezien het belastingstelsel van deze steun ambtshalve is, zelfs in geval van externe afkoop, deze van de vrijstelling), wat dan met de omgekeerde transfert die veronderstelt dat er een onttrekking gebeurt van het luik met gewaarborgde rente en/of kapitaal om het andere te voeden?

De vraag stelt zich uiteraard, aangezien het belastingstelsel van de inkomsten uit de tak 21 (belast op grond van een fictief inkomen van 4,75% van het kapitaal, duidelijk hoger dan het reëel rendement) dat is van de belasting wanneer de afkoop of de transfert van reserves plaatsvindt vóór de 8 jaar van het contract verlopen zijn.

De DVB heeft bevestigd dat de interne transferts, binnen verzekeringscontracten van het type tak 44, geen belastbare verrichting zijn, bij gebrek aan terbeschikkingstelling of zelfs toekenning van fondsen aan de klant-onderschrijver. Deze beslist weldegelijk zelf over de verandering van bestemming van de investeringen, maar hij heeft op geen enkel ogenblik vanwege deze verrichting de fondsen in handen: ze worden geenszins afgetrokken van de reserve van het contract, dat geenszins beïnvloed wordt door deze interne transferts.

De DVB heeft zich in 2011 reeds twee keer uitgesproken over deze vraag, maar op een meer striktere manier die leidde tot de belasting van sommige van deze interne transferts. Deze beslissingen werden uitvoering bekritiseerd in de doctrine, dus een redelijkere beslissing die bevestigt dat geen enkele interne transfert van een steun naar de andere een belastbare gebeurtenis is, is dus meer dan welkom.

Deze contracten leiden enkel tot een belasting, volgens het gemeenrecht, als een externe transfert (totale of gedeeltelijke afkoop waarvan het bedrag toegekend wordt aan de onderschrijver, en niet wordt getransfereerd naar de andere steun van het contract), wordt uitgevoerd en dit door heffing op het luik van de tak 21, tijdens de eerste 8 jaren van het contract. In de andere gevallen is de transfert ofwel een vrijgestelde verrichting (externe transfert door heffing op het luik tak 23), ofwel een niet-belastbare verrichting (interne transfert van de tak 21 naar de tak 23 of omgekeerd).