ours-idefisc

Idefisc — Belastingsnieuws

De slagen van de berenklauw - Wie minacht wie ?

Laatst in juli, net voor de afsluiting van het parlementaire zitting, werden nog snel teksten van fiscale aard en van groot belang gestemd.

Ze handelen vooral over de verplichting om buitenlandse structuren aan te geven en de zogezegde « fairness tax » die aan de bedrijven wordt opgelegd.

Het project, dat nochtans door de regering werd gestart, werd door 6 afgevaardigden van de meerderheid om de vorm van een wetsvoorstel neergelegd.

Omdat de zitting zou worden beëindigd, werd de puur fiscale tekst in de Commissie van … Sociale Zaken “besproken”, het is te zeggen goedgekeurd meerderheid tegen oppositie en dit zonder enig ernstig debat.

Er bestaat natuurlijk niets beters voor een regering dan een project laten bediscussiëren door parlementariërs die er nog minder van kennen dan deze van de Commissie voor Financiën die worden verondersteld “ gespecialiseerd te zijn in de materie”.

Het is een mooi voorbeeld van minachting vanwege de regering tegenover het Parlement waarop men heel nauw toeziet dat ze enkel maar een rol speelt van registratieorgaan van de beslissingen die door de meerderheidspartijen genomen worden.

Maar bestaat er nog een grotere minachting dat deze van de parlementariërs zelf tegenover hun instelling? Hebben de afgevaardigden die deze omweg aanvaard hebben, nog enig respect voor het Parlement en haar kiezers wanneer zij aanvaarden om hun rol te beperken tot simpele knoppendrukkers?

Les coups de griffe de l'ours - Qui méprise qui ?

Des textes de nature exclusivement fiscale, et de grande importance, ont été votés en grande hâte en juillet dernier, juste avant la clôture de la cession parlementaire.

Il s’agit notamment de l’obligation de déclarer des structures étrangères, et de la soi-disant « fairness tax » imposée aux sociétés.

Le projet, pourtant d’origine gouvernementale, a été déposé par 6 députés de la majorité, sous forme de proposition de loi.

Comme la session allait s’achever, le texte purement fiscal a été « débattu », c’est-à-dire approuvé majorité contre opposition sans aucun débat sérieux, en Commission des … affaires sociales.

Rien de tel évidemment pour un gouvernement que de faire discuter un projet par des parlementaires qui y connaissent encore moins que ceux de la Commission des finances, censés être « spécialisés dans la matière ».

C’est un bel exemple de mépris, de la part du gouvernement, envers le Parlement, dont on veille scrupuleusement à ce qu’il ne joue qu’un simple rôle d’enregistrement des décisions des partis de la majorité.

Mais le plus souverain mépris n’est-il pas celui des parlementaires eux-mêmes envers leur institution ? Les députés qui ont accepté ce subterfuge, ont-ils encore vraiment le moindre respect pour le Parlement et pour leurs électeurs, lorsqu’ils acceptent de réduire leur rôle à celui de simple presse-bouton ?

ours-idefisc
Idefisc — Actualités Fiscales
©2003-2020 Idefisc & Words and Wires W3validator