Comme d’autres Etats de l’Union européenne, le Luxembourg pratique les rulings fiscaux, c’est-à-dire des prises de position formelles de l’administration fiscale saisie, au préalable, par un contribuable au sujet de l’application d’une règle fiscale au regard de sa situation spécifique.

Suite à une loi du 19 décembre 2014, un cadre légal a été érigé pour le traitement des rulings, autrefois uniquement soumis à la pratique administrative.

Depuis 2015, une Commission des Décisions Anticipées examine et évalue les demandes de rulings qui, s’ils sont octroyés, ont une durée de validité réduite à 5 ans. On distingue les décisions anticipées de type général (Advance Tax Rulings) des décisions concernant les transactions de financement intragroupe en matière de prix du transfert (Advance Pricing Agreements).

Le projet de loi fiscale n°7500 concernant le budget des recettes et des dépenses de l’Etat luxembourgeois pour 2020 prévoit à ce titre la caducité à la fin de l’année 2019 de toute décision anticipée (ruling) émise antérieurement à l’entrée en vigueur de la loi précitée de 2014.

Afin de garantir la transition en toute sécurité juridique, l’Administration des Contributions Directes a récemment publié des informations à l’attention des contribuables dont les rulings conclus avant 2015 deviendront automatiquement caducs au 1er janvier 2020. Selon ces informations, les contribuables visés par l’arrivée à terme d’une décision anticipée ayant pour objet des opérations qui n’ont pas encore produit tous leurs effets au moment de l’échéance, peuvent soumettre une nouvelle demande de décision anticipée selon la procédure règlementaire et légale.

Les rulings luxembourgeois « nouvelle procédure » restent donc un outil permettant d’apporter une sécurité juridique aux contribuables en validant a priori certaines interprétations du droit fiscal luxembourgeois.

Net zoals andere Staten van de Europese Unie gebruikt Luxemburg fiscale rulings, dat wil zeggen formele standpunten van de vooraf door een belastingplichtige geadieerde belastingadministratie met betrekking tot de toepassing van een fiscale regel op zijn specifieke situatie.

Ten gevolge van een wet van 19 december 2014 werd een wettelijk kader gecreëerd voor de behandeling van rulings, daarvoor enkel onderworpen aan de administratieve praktijk.

Sinds 2015 onderzoekt en evalueert een Commissie van Voorafgaande Beslissingen de rulingsaanvragen die, als ze worden toegekend, een geldigheidsduur hebben die teruggebracht is tot 5 jaar. We onderscheiden de voorafgaande beslissingen van algemeen type (Advance Tax Rulings) van beslissingen betreffende transacties van intragroep-financieringen inzake transfertprijzen (Advance Pricing Agreements).

Het fiscale wetsontwerp nr. 7500 betreffende het budget van inkomsten en uitgaven van de Luxemburgse Staat voor 2020 voorziet hier de achterhaaldheid op het einde van het jaar 2019 van elke voorafgaande beslissing (ruling) die vóór de inwerkingtreding van de voornoemde wet van 2014 werd genomen.

Teneinde de overgang in alle rechtszekerheid te garanderen, heeft de Administratie van de Directe Belastingen recent informatie gepubliceerd voor de belastingplichtigen van wie de rulings die vóór 2015 werden afgesloten automatisch achterhaald zal zijn 1 januari 2020. Volgens deze informatie kunnen de belastingplichtigen die zullen getroffen worden door het ten einde lopen van een voorafgaande beslissing met als voorwerp handelingen die nog niet volledig tot uitwerking zijn gekomen op het ogenblik van de vervaldag, een nieuwe aanvraag tot voorafgaande beslissing kunnen indienen volgens de reglementaire en wettelijke procedure.

De Luxemburgse rulings “nieuwe procedure” blijven dus een tool waarmee rechtszekerheid kan geboden worden aan belastingplichtigen door bepaalde interpretaties van het Luxemburgse fiscale recht a priori te valideren.